Choć Dania jest najmniejszym krajem Skandynawii, jej meble wyznaczają standardy w północnoeuropejskim designie. Obfite lasy znajdujące się na tych terenach zapewniały rzemieślnikom stały dostęp do drewna.

W XIX w. tradycyjne stolarskie techniki i rękodzieło zyskały dużą renomę. Na przełomie XX w. pojawiło się łączenie klasycznych metod z nowoczesnymi, przemysłowymi formami. Projektanci, łącząc praktykę stolarską z nauką architektury, kreowali funkcjonalne i eleganckie meble. Tak powstały projekty, gdzie forma podporządkowana była użyteczności, łącząc tradycję z innowacją.

Duńskie meble i architektura XIX wieku

W XIX w. duńskie meble czerpały inspiracje z antycznych motywów — malowideł ściennych, waz i płaskorzeźb, podobnie jak w angielskim stylu regencji.

Józef Christian Lillie, nazywany „ojcem duńskiego klasycyzmu”, był jednym z najważniejszych projektantów tego okresu. Tworzył wnętrza i meble do pałacu Christiansborg oraz zamku Marienlyst. Jego klasyczne wzory dominowały na meblach końca XVIII i początku XIX w.

Michael Gottlieb Brickner Bindesbøll, architekt Złotego Wieku Danii, wprowadził elementy historyzmu do lokalnej architektury i meblarstwa. Jego podróże do Włoch, Grecji i Rzymu pozwoliły mu poznać polichromię świątyń, co znacząco wpłynęło na jego projekty. Zasłynął m.in. jako twórca Muzeum Thorvaldsens w Kopenhadze.

Obaj twórcy łączyli klasyczne wzorce z nowymi tendencjami, kształtując unikalny styl duńskich mebli i wnętrz XIX w.

Przemiany designu na przełomie XIX i XX wieku

Pod koniec XIX i na początku XX w. modne stały się nowe style – Arts and Crafts, Art Nouveau, motywy naturalistyczne oraz inspiracje japońskie. W duńskim wzornictwie stopniowo ustępowały miejsce nordyckie zdobienia, zastępując rzymskie ornamenty, zwłaszcza florystyczne.

Największy wpływ na rozwój duńskiego designu wywarła jednak niemiecka szkoła Bauhaus, która promowała produkcję przemysłową i nowoczesne podejście do sztuki użytkowej.

W 1924 r. Kaare Klint otworzył Szkołę Sztuki i Rzemiosła przy Królewskiej Duńskiej Akademii Sztuki, która stała się centrum kształcenia projektantów mebli i podniosła rangę duńskiego wzornictwa na świecie.

Dzięki temu, po II wojnie światowej, duńskie meble zyskały międzynarodową sławę jako ikony nowoczesności i funkcjonalności.

Cechy wyróżniające nowoczesne meble duńskie

Nowoczesne duńskie meble łączą estetykę z funkcjonalnością, stawiając na trwałość i jakość wykonania. Ich design unika surowych geometrycznych form, stawiając na naturę i prostotę.

Ważne są zarówno materiały, jak i narzędzia użyte do produkcji, ale też relacja między meblem a użytkownikiem. Projektanci uwzględniają też otoczenie — jasne, zwykle białe ściany skandynawskich wnętrz podkreślają naturalne światło, a meble wprowadzają kolor i życie do przestrzeni.

Kontrast to ważny element stylu. Żywe barwy i naturalne materiały, takie jak drewno, skóra czy metal, akcentują formę i charakter mebli. Różnice w strukturach i kształtach podkreślają unikalność i innowacyjność duńskiego wzornictwa.

Duńscy nowocześni projektanci mebli

Lata 40.– 60. XX w. to złoty okres duńskiego wzornictwa. Wtedy powstały najbardziej znane projekty, jak krzesło Jajo Arne Jacobsena (1958) czy wishbone Hansa J. Wegnera (1950).

Kaare Klint (1888 r. – 1954 r.), zwany ojcem nowoczesnych duńskich mebli, stawiał na proste linie, solidne materiały i perfekcyjne wykonanie. Jego pierwszym projektem było krzesło Faaborg (1914). Klint dbał o funkcjonalność i proporcje dostosowane do człowieka. Zaprojektował m.in. stołek Propeller, krzesła Safari i Church, a także Circle Bed. Inspirował m.in. Poula Kjærholma i Børge Mogensena.

Finn Juhl (1912–1989) wyróżniał się jako architekt i projektant. Wprowadził duński design do USA. Łagodził modernistyczne formy, preferując naturalne drewno – tek i ciemne gatunki. Jego prace często nawiązywały do sztuki plemiennej i Jean Arpa. Charakterystyczne były unoszące się oparcia i siedziska, kontrastujące z drewnianą konstrukcją, np. w krześle Pelican i Chieftan.

Børge Mogensen (1914–1972) łączył wykształcenie stolarskie ze szkołą projektowania. Uważał, że meble muszą być przede wszystkim praktyczne i proste. Analizował zachowania ludzi, by dopasować funkcję. Jego projekty wyróżniały się surowymi liniami i naturalnymi materiałami, jak dąb i skóra. Jako szef studia FBD tworzył modne, dostępne cenowo meble. Zdobył wiele nagród i przyczynił się do rozwoju duńskiego modernizmu.

Duńskie meble dziś

Styl duński wciąż cieszy się dużą popularnością na całym świecie. Jego siła tkwi w prostocie, która pozwala łączyć meble z różnymi aranżacjami — zarówno nowoczesnymi, jak i klasycznymi.

Meble w tym stylu są minimalistyczne, ale jednocześnie wygodne i stylowe. Nie stawiają na bogate zdobienia czy intensywne kolory, lecz na funkcję i komfort.

Wprowadzenie elementu duńskiego designu do wnętrza to skuteczny sposób, by dodać mu świeżości, łącząc nowoczesność z subtelnym, retro klimatem.