Brutalizm, styl rozwijający się w latach 50. i 60. XX wieku, znany z surowej estetyki i masywnych form, wpłynął nie tylko na architekturę, ale również na projektowanie mebli. Meble brutalistyczne charakteryzowały się prostotą, solidnością oraz wykorzystaniem naturalnych materiałów, takich jak drewno i metal, często eksponujących ślady obróbki. Styl ten odzwierciedlał społeczne i polityczne przemiany tamtych lat, hołdując takim wartościom jak trwałość i funkcjonalność. Projektanci tacy jak Robert Guillerme i Jacques Chambron odegrali istotną rolę w nadaniu temu kierunkowi unikatowego charakteru, tworząc użytkowe, a jednocześnie wyraziste dzieła.

Wielokontekstowy brutalizm – jak zrozumieć ten styl?

Brutalizm, który zyskał popularność po II wojnie światowej, był reakcją na ozdobność wcześniejszych stylów i wyrazem potrzeby wprowadzenia prostoty oraz szczerości do projektowania. Nazwa wywodzi się od francuskiego „béton brut”, czyli surowego betonu, co odzwierciedla pragmatyczne podejście do materiałów i konstrukcji. Powojenny niedobór zasobów oraz zapotrzebowanie na tanie i funkcjonalne budynki, takie jak osiedla mieszkaniowe i budynki publiczne, wpłynęły na surową estetykę i pragmatyzm tego stylu.

Brutalizm przeniknął również do projektowania mebli, które cechowały się trwałością i naturalnym, pozbawionym zbędnych ozdób wyglądem. Drewno w swojej surowej postaci, metal o industrialnym charakterze, a czasem beton czy kamień, były podstawowymi materiałami tych projektów. Meble brutalistyczne definiują podkreślanie struktury i ręczne wykonanie, często z widocznymi połączeniami i z szacunkiem do autentyczności użytych surowców.

Co składa się na brutalizm?

Meble brutalistyczne wyróżniają się prostotą i szczerością formy. W procesie projektowania stawia się na naturalne właściwości materiałów. Surowość projektu przejawia się w odsłoniętych łączeniach, nieregularnych krawędziach i widocznych fakturach – drewno pokazuje swoje słoje i niedoskonałości, metal patynuje się naturalnie, a konstrukcja eksponuje solidność i trwałość. Wyraziste, geometryczne kształty, takie jak prostokąty czy masywne bryły, podkreślają monolityczną estetykę brutalizmu.

Projekty są zarówno funkcjonalne, jak i rzeźbiarskie – stoły, krzesła czy fotele często łączą użytkowość z imponującą wizualnie formą. Ornamentyka jest ograniczona do minimum, a wszelkie zdobienia wynikają z właściwości użytych materiałów. Dzięki temu meble te harmonijnie łączą pragmatyzm z estetyką, wnosząc unikatowy charakter do wnętrz.

Harmonijne łączenie brutalizmu z nowoczesnością

Meble brutalistyczne w nowoczesnych wnętrzach wprowadzają intrygującą równowagę pomiędzy surową prostotą a elegancją. Aby zharmonizować ich solidne, geometryczne formy z pozostałymi elementami przestrzeni, warto zestawić je z miękkimi teksturami, takimi jak puszyste dywany lub tapicerowane meble, które ocieplają wizualnie przestrzeń. Utrzymanie neutralnej, ziemistej palety kolorów pozwala naturalnym materiałom, takim jak drewno czy metal, dominować w estetyce wnętrza.

Minimalistyczne oświetlenie, wpisujące się m.in. w skandynawski styl, doskonale podkreśli meble w stylu brutalistycznym, wzmacniając ich rzeźbiarskie właściwości bez rywalizowania o uwagę. Subtelne dodatki, jak abstrakcyjna sztuka, mogą wzmocnić nowoczesny charakter przestrzeni. Użycie brutalistycznych mebli jako centralnego punktu w aranżacji – czy to stołu w jadalni, czy stolika bocznego w salonie – pozwala celebrować ich autentyczność i uczciwe wzornictwo, które harmonijnie łączą historię z nowoczesnością.

Źródło zdjęcia: Wikipedia, autor: Błażej Pindor